Słowenia mimo tego, iż jest niedużym krajem ma długą listę swoich regionalnych charakterystycznych produktów.
W zależności od zainteresowań dostępne są różnorodne produkty. Poprzez koronki, po które najlepiej jechać do Idriji i Železników, po drewniany sprzęt domowy - do Ribnicy, po rzeźbione drewniane fajki ze srebrnymi przykrywkami do Bohinja, po czarną ceramikę w węgierskim stylu do Prekmurja, po wyroby z żelaza do Kropy, a po kryształy do Rogaškiej Slatiny. Oryginalną i niezwykłą produktem mogą być tradycyjne panele uli (panjske končnice), zdobione motywami ludowymi - zwłaszcza te przedstawiające diabła ostrzącego plotkarski język na młyńskim kamieniu. Również sprzęt i ubrania narciarskie są bardzo wysokiej jakości. Narty i snowboardy Elan produkuje się w miejscowości Begunje w Gorenjskiej koło Bledu, a buty Alpina w Žiri na północny wschód od Idriji.
Bardzo charakterystyczne są też leki naturalne, zioła i produkty pszczele (wosk, miód, pyłek, propolis i mleczko) są one dostępne w specjalistycznych sklepach na terenie całego kraju.

Jednym ze słynnych produktów Słowenii są wina. W Słowenii jest 14 obszarów upraw winorośli, zajmujących razem blisko 22 tys. ha. Można wyróżnić trzy główne regiony.
Pierwszy z nich to Podravje (nad Drawą) rozciąga się od północno-wschodniej Štajerskiej do Prekmurja. Lepiej zrezygnować z mdłych rieslingów Ljutomer i Laški na rzecz białych win: Renski Rizling (prawdziwy niemiecki riesling), Beli Pinot (Pinot Blanc), Traminec (Traminer) lub Šipon (Furmint). Drugi z kolei to Posavje rozciąga się między wschodnią Štajerską wzdłuż Sawy, aż do granic Dolenjskiej i Belej Krajiny. Produkuje się tu wina białe i czerwone, a najsłynniejszy jest Cviček. Natomiast trzeci region o nazwie Primorska wytwarza głównie wina czerwone, z których największą sławą cieszy się Teran, robiony ze słoweńskich winogron Refošk z Krasu. Jest to rubinowy trunek o intensywnym smaku, posiadający jednak cierpkość białego wina, idealnie pasującą do pršuta i dziczyzny. Inne wina z tego regionu to lekka i wytrawna Malvazija z wybrzeża, o słomkowym kolorze, pasująca wyśmienicie do ryb, oraz czerwony Merlot, zwłaszcza ten z doliny Vipavy.
Słowenia słynie z win już od czasów rzymskich, a niektóre z produkowanych dzisiaj gatunków są naprawdę wysokiej jakości. Niestety, większość cudzoziemców zna słoweńskie wina - jeżeli w ogóle - z tanich butelek białego Ljutomera lub Laški Rieslinga. Podróż do Słowenii przekona każdego, że to, co najlepsze, Słoweńcy zostawiają u siebie w kraju.
Na słoweńskich etykietkach win pierwsze słowo oznacza zazwyczaj region, z którego dany trunek pochodzi, a drugie gatunek winogron: Vipavski Merlot, Mariborski Traminec itd. Ale nie zawsze tak jest. Niektóre nazwy pochodzą bowiem od miejsc, gdzie dane wino po raz pierwszy wyprodukowano - Jeruzalemčan, Bizeljčan, Haložan. Pojęcie appellation contrôlée w Słowenii praktycznie nie funkcjonuje. Kontrolirano poreklo to ochrona znaku towarowego, sugerująca zazwyczaj (choć nie zawsze) pewien standard. Wybierając wino, warto zwrócić uwagę na słowa vrhunsko vino (renomowane) i złotą nalepkę, kakovostno vino (wysokiej jakości) i srebrną nalepkę, oraz namizno vino (stołowe) i brązową nalepkę. Wina mogą być czerwone, białe i różowe oraz wytrawne, półwytrawne, półsłodkie i słodkie. W przypadku win słoweńskich rocznik nie jest tak istotny, jak przy winach francuskich i kalifornijskich.
Słoweńcy zazwyczaj piją wino do posiłków lub przy okazji domowych spotkań towarzyskich. Rzadko widuje się, żeby ktoś siedział w kawiarni lub pubie nad butelką wina (razem z butelką czy kieliszkiem wina do posiłku zamawia się wodę mineralną). Natomiast w upalne letnie dni obficie pija się orzeźwiające drinki z czerwonego lub białego wina zmieszanego z wodą mineralną.

Największym naturalnym bogactwem, a zarazem i produktem tego kraju są uzdrowiska, dzięki nim wzrasta rozwój turystyki. Najważniejsze są wody termalne o różnorodnych właściwościach i temperaturze (od 32 do 73 stopni Celsjusza), następnie wody mineralne (sławne Donat MG i Radenska Trzy Serca), woda morska, solanki, borowina organiczna i nieorganiczna, a w końcu klimat - śródziemnomorski, panoński i podalpejski. W piętnastu słoweńskich uzdrowiskach, pod wspólnych hasłem „Przez naturę do zdrowia”, stworzono najnowocześniejsze oferty turystyczne dotyczące zdrowia, jego pielęgnacji i zapobiegania chorobom. W słoweńskich uzdrowiskach można spędzić przyjemne wakacje wraz z rodziną, zrobić coś dla siebie, dla swojego ciała i ducha, a także poprawić kondycję fizyczną i psychiczną. Wszystko to, dzięki dobrze wyposażonym centrom rekreacyjnym oraz uzdrowiskowym, gdzie można: pływać, uprawiać jogging, spacerować, ćwiczyć z wykorzystaniem różnorodnego sprzętu i boisk, grać w golfa, w kręgle, w tenisa, jeździć konno, na nartach, na rowerze - a przy tym nabywać zdrowych nawyków.

Słowenia słynie także z wiele regionalnych potraw, które wywodzą się z trzech kultur - panońskiej, alpejskiej oraz śródziemnomorskiej. Potrawy według najstarszych przepisów przyrządzane są z mąki i kaszy. Najbardziej znane są świąteczne chleby, formowane w kształcie warkoczy, roladki podobne trochę do polskich pierogów - štruklji, które Słoweńcy przyrządzają na 70 różnych sposobów - stosując słodkie, mięsne lub warzywne nadzienie oraz kluski žganci. Prawdziwym słoweńskim specjałem jest potica, podobna do polskiej strucli, nadziewana różnorodnymi nadzieniami.